Z wiersza (jest na dole) wypisz 10 epitetów i 3 przenośnie.
Zebrały się wróble na drzewie
czeredą rozświergotaną
które wędrują po niebie
zebrały się wróble rano
Ćwierknął wróbel do wróbla: - Kolego,
na sercu mi jakoś tak lekko!
Ćwierknął drugi:-A ja się nie dziwię.
Wielkanoc, kolego, Wielkanoc.
*
Poczekajcie, co będzie dalej:
zaraz trzeci dowiedział się o tym,
potem czwarty, lśniący wspaniale
swoim dzióbkiem od słońca złotym,
*
potem piąty i szósty, i siódmy,
i ten ósmy z ogonkiem brudnym.
I tańczyły cienie poranne
pod te wielkanocne świergoty.
*
Ale nie myśl, że koniec tutaj,
jeszcze strofy moje falują
i się staje jak jedna nuta
drzewo od ptasiego alleluja,
*
polskie drzewo rosnące w słońce,
święte drzewo rozkwitające,
ptakami obwieszone jak dzwonami.
Alleluja, bracia. Alleluja!
*
Nocny stróż, co wracał z latarką,
zdmuchnął płomyk, pod tym drzewem stanął.
Rzezimieszek z rozciętą wargą
uczuł nagle trwogę niesłychaną,
�/b>
potem słodycz, jakby w sercu zasuwa
odsuwała się, jakby fruwał -
i łzy mu się puściły do oczu.
Wielkanoc. Wielkanoc. Wielkanoc.
*
No i babki zaczęły się budzić
na wielkanocnych obrusach.
Ludzie szli z kwiatem do ludzi
jak do poetów muza.
�/b>
A to drzewo, które opisałem,
zasłużyło na wielką chwalę,
bo tylko nad tymi wróblami grał obłok purpurowy
od szaty wniebowstępującego Chrystusa.
polskie drzewo
wielka chwałe
obłok purpurowy
szaty wniebowstepującego
rozciętą wargą
ogonkiem brudnym
swiete drzewo
słońca zlotym
cienie polarne
nocnny stróż
przenosnie:
potem słodycz
poetów muza
drzewem stanął
- obłok purpurowy
- wielkanocnych obrusach
- trwogę niesłychaną
- nocny stróż
- polskie drzewo
- święte drzewo
- drzewo rozkwitające
- cienie poranne
- ogonkiem brudnym
- drzewo rosnące
PRZENOŚNIE:
- które wędrują po niebie
- I tańczyły cienie poranne
- potem słodycz, jakby w sercu zasuwa
;) ;) ;)