Bardzo was proszę moi mili, moi drodzy przyjaciele o napisanie czegoś w rodzju opowiadania na temat Judasza jako apostoła. Praca powinna opisywać Judasza jako apostoła z wydarzeniami zamin został zdrajcą, a jak był apostołem. Mam nadzieje, że ktoś zdecyduje mi się pomóc będe bardzo wdzięczny.
Z góry dziękuje!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Judasz jeden z dwunastu apostołów.
Iskariot jest to przydomek zdradzieckiego apostoła Judasza i jego ojca Szymona Jn 6:71 "Mówił zaś o Judaszu, synu Szymona Iskariota; ten bowiem miał go zdradzić, chociaż był jednym z dwunastu". Jeżeli jak się na ogół przypuszcza, „Iskariot” znaczy „człowiek z Keriot”, to Szymon i jego syn pochodzili najprawdopodobniej z miasta Keriot-Checron w Judei.
A zatem Judasz Iskariot chyba tylko jako jedyny był Judejczykiem reszta apostołów pochodziła z Galilei.
Wybrany osobiście przez samego pana Jezusa Chrystusa na swojego naśladowcę. Sam fakt, ze dokonuje tego wyboru Pan Jezus osobiście i to pod wpływem ducha od swojego ojca - ponieważ wybór ten poprzedza długą żarliwa modlitwą - świadczy, że Judasz nie był zły. Przecież Jezus nie szukał by zdrajcy do swojego najbliższego otoczenia.
Oczywiście mógł przewidzieć ten fakt skoro proroctwo wyraźnie mówiło, że zostanie zdradzony Ps 41:9 "Również mąż, z którym żyłem w pokoju, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciw mnie swą piętę"
czy też Ps 109:8 "Dni jego niech się okażą nieliczne; niech jego urząd nadzorcy przejmie ktoś inny"
Ale Jezus nie podejrzewa innych o złe skłonności dlatego i Judasza nie podejrzewał.
Początkowo musiał być dobrym człowiekiem, pewnie od dłuższego czasu naśladowcą „drogi Pana” przejawiającym wiarę i gorliwość w służbie dla Boga. Musiał być uczciwy i godny zaufania właśnie to Judasza Chrystus wybrał na skarbnika.
A zatem był nie tylko godny zaufania, ale też zdolny lub wykształcony, skoro nie poruczono tego zadania Mateuszowi, który już wcześniej miał do czynienia z liczbami i pieniędzmi przecież był poborca podatkowym.
Judasz otrzymał bardzo odpowiedzialne zadanie trzymał wszystkie pieniądze które należały do Jezusa i apostołów.
Pismo święte wiele miejsca nie poświęca Judaszowi niemniej znajdujemy kilka wzmianek. Np jedno wydarzenie było szczególnie charakterystyczne. Wskazywało jak bez widomego powodu uległ całkowitej demoralizacji, zaczynał zmieniać się, jego osobowość się zmieniła. Okazał się złodziejem i oszustem, podkradał pieniądze ze szkatułki.
np: pewnego razu kiedy Maria, siostra Łazarza, natarła Jezusa bardzo kosztownym olejkiem wartym 300 denarów (niemal całoroczny zarobek)
Nic dziwnego, że nieuczciwy Judasz mocno sprzeciwił się temu gestowi, gdyż uniemożliwił mu sprzeniewierzenie choćby ułamka tej ogromnej kwoty
Jana 12:3-6 "Maria zaś wzięła funt wonnego olejku, prawdziwego nardu, bardzo drogiego, i natarła stopy Jezusa, i wytarła jego stopy swymi włosami. Dom napełnił się zapachem wonnego olejku. Ale Judasz Iskariot, jeden z jego uczniów, który miał go zdradzić, powiedział: „Czemuż nie sprzedano tego wonnego olejku za trzysta denarów i nie dano biednym?” Rzekł to jednak nie dlatego, że się troszczył o biednych, lecz dlatego, że był złodziejem, a miał szkatułkę i podbierał pieniądze, które do niej wkładano".
Judasz okazał się człowiekiem dwulicowym. Dopuścił się nikczemnej zdrady i to na samym Panu Jezusie.
Najpierw spożył z Jezusem posiłek półleżąc z nim przy stole i maczał chleb w jednej misie co było gestem przyjaźni i pokoju. Następnie poszedł i wydał Pana, swojego przyjaciela za marne 30 srebrników. coś takiego uchodziło za najnikczemniejszą zdradę
Biblia nie wyjaśnia bliżej motywów nikczemnego postępowania Judasza, choć można się ich domyślić. Wiemy, że za sprzedanie swojego Pana Jezusa Chrystusa otrzymał 30 srebrników. Jednak nie cieszył się nimi. Wyrzuty sumienia doprowadziły do tego, ze próbując popełnić samobójstwo tak jak opisują Dziejów Apostolskich 1:18
runął w dół i roztrzaskał się o leżące niżej skał. Być może pękł sznur lub złamał się konar. „runąwszy głową w dół, pękł pośrodku, a wszystkie jego jelita wypłynęły”
Tak kończy jeden z „największych” zdrajców wszech czasów.