Analiza i interpretacja wiersza pt:,, Niestatek" Jana Andrzeja Morsztyna Wiersz: Niestatek Oczy są ogień, czoło jest zwierciadłem, Włos złotem, perłą ząb, płeć mlekiem zsiadłem, Usta koralem, purpurą jagody Póki mi, panno, dotrzymujesz zgody Jak się zwadzimy- jagody są trądem Usta czeluścią, płeć blejwasem bladem Ząb szkapią kością, włosy pajęczyną Czoło maglownią, a oczy perzyną
Siobhan93
Wiersz "Niestatek" to przykład przewrotnego żartu literackiego eksponującego subiektywizm spostrzeżeń. Utwór oparty jest na zasadzie kontrastu pomiędzy postrzeganiem pod wpływem przeciwstawnych emocji. Uroda kobiety jest źródłem zachwytu tylko w przypadku przychylności dziewczyny. Zwada kochanków wywołuje odmienną ocenę jej wyglądu. Zachwyt ustępuje miejsca niechęci. Teraz uroda kobiety jawi się jako odrażający i wręcz makabryczny obraz, przypominający barokowe dzieła zestawiające piękno ze szpetotą.
Mam nadzieję, że się podoba. Liczę na naj ;*