Akcja pod arsenalem - odbicie Rudego - opis wytuacji
Alex094
Jest 26 marca 1943r. W rejonie skrzyżowania Bielańskiej i Długiej w Warszawie wśród przechodniów znajdują się trzy oddziały PSZ. Zbliża się godzina 17. W centralnym miejscu stoi "Orsza" dowodzący akcją odbicia "Rudego". Nagle stojący tyłem "Kadłubek" zakręcił się w miejscu, zdjął kapelusz i zaczął nim machać. Był to sygnał o zbliżaniu się karetki gestapo. W tym momencie "Orsza" dał gwizdkiem sygnał o rozpoczęciu akcji. Nagle na ulicy Bielańskiej pojawił się patrol niemieckiej żandarmerii jadący motocyklem z przyczepką. Po chwili zniknął. Wreszcie ukazuje się na zakręcie auto więzienne marki Renault. Nagle z bramy najbliższego domu wychodzi granatowy policjant. Widząc pistolet w ręku jednego z młodych ludzi, zdumiony próbuje otwierać kaburę rewolweru. "Zośka" krzyczy, aby odszedł jeśli mu życie miłe. Jednak policjant wyciąga pistolet, ale w tym momencie "Zośka" strzela do niego. Policjant padając oddaje kilka strzałów. W tym momencie od Placu Teatralnego zbliża się więźniarka niemiecka. Kierowca dodał gazu i próbował skręcić na prawo w Długą. Wtedy z chodnika wyskakują przed auto młodzi ludzie, którzy rzucają butelki z benzyną. Płomień ogarnia szoferkę. Kierowca hamując, próbuje posuwać się koło arkad Arsenału. Z auta wyskakują dwaj gestapowcy, od strony ulicy Nalewki biegnie oficer SS. Stoi tam oddział "Alka". Gdy SS-mann biegnąc krzyczy coś, ale w tym momencie pada zabity przez "Alka". Gestapowcy nerwowo strzelają, a odpowiadają im Polacy. Po chwili trzech Niemców leży na jezdni. Jeden z nich pali się. Strzela już tylko jeden gestapowiec, szofer już nie żyje. Zza filarów Arsenału strzela "Zośka" wraz z kolegami do gestapowca, ten jednak jest dobrze ukryty. Nagle na wprost Niemca wybiega "Zośka", a za nim inni. "Słoń" próbuje strzelać, ale zaciął mu się sten. "Zośswb szeptaćka" wyrywa mu pistolet i repetuje. Po chwili Niemiecginie. "Słoń" otwiera drzwiczki szoferki, ktoś inny szarpie płótno z tyłu wozu i ściąga trupa gestapowca. "Alek" otwiera tył więźniarki i więźniowie gwałtownie rzucają się ku wyjściu. Po chwuli wypełza na czworaka "Rudy". Porwali go na ramiona koledzy i niosą do czekającego samochodu. "Rudy" jęczy z bólu. Samochód odjeżdża. Skrzyżowanie ulic pod Arsenałem pustoszeje.
1 votes
Thanks 0
mixoxo
Warszawa, 26 marca 1943r., godzina 17.00. w rejonie ulic Bielańskiej i długiej ruch jak co dzień, przednie mijają się, są spokojni. Od placu Teatralnego zbliża się więźniarka niemiecka, zwiększa szybkość. podbiegają do niej młodzi ludzie. Rzucają w nią butelkami z benzyną. Słychać krzyki, strzały i brzęk tłuczonego szkła. Z płonącego auta wyskakują hitlerowcy. Jezdnia pokrywa się ofiarami. Rozbrzmiewa strzelanina. Spod filaru wybiega młody człowiek. Za nim podążają inni. Otaczają samochód. Jeden z nich otwiera drzwi szoferki, inny szarpie płótno z wozu. Pozostali otwierają tył więźniarki. Uwolnieni więźniowie przepychają się gwałtownie ku wyjściu.Po chwili z opustoszałego wozu wypełza na czworakach młody i zmasakrowany Rudy. Koledzy biorą go na ramiona i przenoszą do stojącego opodal samochodu. Wsiadają. Samochód rusza.
0 votes
Thanks 1