Adam Mickiewicz Pan Tadeusz Słońce już zgasło, wieczór był ciepły i cichy, Okrąg niebios gdzieniegdzie chmurkami zasłany, U góry błękitnawy, na zachód różany... chmurki wróżą pogodę, lekkie i świecące, tak jak trzody owiec na murawie śpiące, Ówdzie nieco drobniejsze, jak stada cyranek. Na zachód obok na kształt rąbkowych firanek, Przejrzysty, sfałdowany, po wierzchu perłowy, Po brzegach pozłacany, w głębi purpurowy, Jeszcze blaskiem zachodu tlił się i rozżarzał, Aż powoli pożółkniał, zbladnął i poszarzał: Słońce spuściło głowę, obok zasunęło I raz ciepłym powiewem westchnąwszy - usnęło. WYSZUKAJ ŚRODKI STYLISTYCZNE JAK NAJWIĘCEJ :D
More Questions From This User See All
uosobienie- nadanie cech ludzkich przedmiotowi, roślinie, zwierzęciu.
epitet- przymiotnik określajacy rzeczownik
Jeszcze blaskiem zachodu tlił się i rozżarzał -przenośnia (metafora)
Słońce spuściło głowę, obok zasunęło I raz ciepłym powiewem westchnąwszy - usnęło - uosobienie( personifikacja)
chmurki wróżą pogodę- uosobienie( personifikacja)
na kształt rąbkowych firanek - porównanie
chmurki... lekkie i świecące- epitet
tak jak trzody owiec - porównanie
jak stada cyranek - porównanie
liczę na naj :)