Epoka oświecenia stawiała przede wszystkim na rozwój człowieka. Bóg nie był już stawiany na pierwszym miejscu. Takie zachowanie objawiało się w różnych dziedzinach życia. W literaturze potępiano nauki głoszone przez Kościół. Szczególnie popularne stały się dwa nurty- deizm (który mówił o tym ze Bóg stworzył świat i go zostawił) i racjonalizm. Główny nacisk na edukację i poszerzanie wiedzy sprawiły, że człowiek z pobożnego, niepewnego siebie stał się odważnym i stanowczym człowiekiem.
Tematyka literatury poruszała również problem ówczesnej polityki. Podział na biednych i bogatych, brak równouprawnienia wywołały w ludziach bunt i doprowadziły do pojawienia się haseł nawołujących do walki o wolność.
Epoka oświecenia stawiała przede wszystkim na rozwój człowieka. Bóg nie był już stawiany na pierwszym miejscu. Takie zachowanie objawiało się w różnych dziedzinach życia. W literaturze potępiano nauki głoszone przez Kościół. Szczególnie popularne stały się dwa nurty- deizm (który mówił o tym ze Bóg stworzył świat i go zostawił) i racjonalizm. Główny nacisk na edukację i poszerzanie wiedzy sprawiły, że człowiek z pobożnego, niepewnego siebie stał się odważnym i stanowczym człowiekiem.
Tematyka literatury poruszała również problem ówczesnej polityki. Podział na biednych i bogatych, brak równouprawnienia wywołały w ludziach bunt i doprowadziły do pojawienia się haseł nawołujących do walki o wolność.