jaworuŚ
Unia polsko-węgierska – unia personalna Korony Królestwa Polskiego i Węgier w latach 1370- 1382.
Unia polsko-węgierska trwała od 17 listopada 1370 (koronacja Ludwika Węgierskiego na Wawelu) do śmierci Ludwika w 1382 roku. Była to unia personalna, ponieważ państwa posiadały wspólnego monarchę, przy zachowaniu odrębnego systemu instytucji państwowych. Geneza unii Polski i Węgier znajduje się w spotkaniu Kazimierza Wielkiego, Karola Roberta i Jerzego II podczas zjazdu w Wyszehradzie. Książę ruski Jerzy II obiecał tron halicko-włodzimierski swemu krewnemu Kazimierzowi na wypadek swojej bezpotomnej śmierci. By umowa mogła wejść w życie musiał się na nią zgodzić węgierski król Karol ze względu na dawne pretensje królów węgierskich do ruskiego dziedzictwa i układy sukcesyjne, które zawarli między sobą władcy Polski i Węgier. W tej sytuacji Kazimierz, by uzyskać prawo dziedziczenia Halicza i Włodzimierza, nadał królewiczowi węgierskiemu Ludwikowi prawo sukcesji w Polsce, w razie własnej bezpotomnej śmierci. Kazimierz wówczas uważał, że Andegawenowie nie obejmą tronu polskiego, ponieważ miał zaledwie 28 lat. Sama geneza przekazania tronu Andegawenom pojawiała się prawdopodobnie już za panowania Władysława Łokietka w 1327 roku, w związku z ciężką chorobą jedynego królewskiego syna, ale sprawa przestała być akalna, ponieważ następca tronu wyzdrowiał. Ostateczne warunki sukcesji zostały sprecyzowane w traktacie budzińskim z 1355 roku.
Unia polsko-węgierska trwała od 17 listopada 1370 (koronacja Ludwika Węgierskiego na Wawelu) do śmierci Ludwika w 1382 roku. Była to unia personalna, ponieważ państwa posiadały wspólnego monarchę, przy zachowaniu odrębnego systemu instytucji państwowych. Geneza unii Polski i Węgier znajduje się w spotkaniu Kazimierza Wielkiego, Karola Roberta i Jerzego II podczas zjazdu w Wyszehradzie. Książę ruski Jerzy II obiecał tron halicko-włodzimierski swemu krewnemu Kazimierzowi na wypadek swojej bezpotomnej śmierci. By umowa mogła wejść w życie musiał się na nią zgodzić węgierski król Karol ze względu na dawne pretensje królów węgierskich do ruskiego dziedzictwa i układy sukcesyjne, które zawarli między sobą władcy Polski i Węgier. W tej sytuacji Kazimierz, by uzyskać prawo dziedziczenia Halicza i Włodzimierza, nadał królewiczowi węgierskiemu Ludwikowi prawo sukcesji w Polsce, w razie własnej bezpotomnej śmierci. Kazimierz wówczas uważał, że Andegawenowie nie obejmą tronu polskiego, ponieważ miał zaledwie 28 lat. Sama geneza przekazania tronu Andegawenom pojawiała się prawdopodobnie już za panowania Władysława Łokietka w 1327 roku, w związku z ciężką chorobą jedynego królewskiego syna, ale sprawa przestała być akalna, ponieważ następca tronu wyzdrowiał. Ostateczne warunki sukcesji zostały sprecyzowane w traktacie budzińskim z 1355 roku.