Question

1. Scharakteryzuj Don Kichota jako postać, którą można oceniać ambiwalentnie.2.Omów powieść Miguela Carvantesa jako parabolę o dążeniu człowieka do ideałów.

Answer 1

1 . Don Kichot bardzo szanował kodeks rycerski. Zawsze starał się postępować według jego zasad. Na rycerza pasował go gospodarz pewnej karczmy. Kiczano to prawy, uczciwy człowiek, który zawsze stara się pomagać innym. Jego największym marzeniem była sława i miłość Dulcynei z Toboso. Bohater był również niezwykle mężny i wytrwały. Walczył, mimo że często był ranny. Nigdy nie przestawał wierzyć w zwycięstwo. Jego odwaga również zasługuje na podziw. Aby udowodnić, że nie boi się czarnoksiężników, chciał walczyć z lwami. Na szczęście zwierzęta były spokojne i nie rzuciły się na niego. Bohater miał bardzo bujną wyobraźnię, przez co czasami wpadał w tarapaty. Był również porywczy. Kiedy wmówił sobie, że wiatraki to niebezpieczne olbrzymy, nic nie mogło go powstrzymać przed natarciem. Don Kichot był bardzo łatwowierny. Kiedy Sanczo Pansa powiedział mu, że zwykła wieśniaczka to wspaniała Dulcynea z Toboso, ale czarodzieje ją zamienili, to Don Kichot uwierzył. Główny bohater powieści był wiernym swej pani mężczyzną. Bardzo kochał Dulcyneę i nigdy jej nie zdradził. To dla niej potyczkował się z napotkanymi ludźmi, przesyłał jej wiadomości. Rozmyślał o niej całymi godzinami. 
Don Kichot był jednak traktowany jak błazen, szaleniec. Często przyjmowano go pod dach tylko po to, aby mieć ciekawą rozrywkę. Ludzie nie traktowali go poważnie. Uważali go za dziwaka, czasami zabierali mu pieniądze. 

2. Przykładem człowieka, który w nieco przerysowany sposób wykreował swoją postać jest Don Kichot. Mężczyzna ten stworzył obraz idealnego rycerza, którym od zawsze chciał być. Czytając księgi rycerskie i słuchając opowieści o dzielnych wojakach ratujących piękne niewiasty Don Kichot zapragnął zostać jednym z nich. Niestety, jego chęć przeobrażenia się w rycerza w niedługim czasie zaczęła graniczyć z obłędem. Zaczął mieć halucynacje i nie zawsze bezpieczne przewidzenia. Potrafił rzucić się z bojowym okrzykiem na wiatrak, w przekonaniu, iż jest on ziejącym ogniem smokiem. Mimo to wydaje mi się, że należy go szanować. Potrafił dążyć do spełnienia swoich marzeń, nie patrząc na to czy ktoś nazwie go szaleńcem. Dzięki swojej pasji znalazł miłość życia – piękną Dulcyneę. Przez niektórych uważany za obłąkańca, potrafił wyzbyć się wstydu, wyrwać się z monotonnego życia i stworzył obraz człowieka- legendy dążącego do ciągle niedoścignionego ideału.